Κίνδυνοι και επιπλοκές

Συχνά οι ασθενείς οι οποίοι προσέρχονται σε πρωτοβάθμιες δομές φροντίδας υγείας κρίνεται αναγκαίο να διακομιστούν σε περισσότερο εξειδικευμένους χώρους, ώστε να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά και με επάρκεια, από εξειδικευμένο και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό. Στην  περίπτωση αυτή μιλάμε για την πραγματοποίηση μίας διανοσοκομειακής, δευτερογενούς διακομιδής η οποία εξυπηρετεί την ανάγκη υποστήριξης του ασθενούς σε περισσότερο εξειδικευμένους χώρους παροχής υπηρεσιών φροντίδας  υγείας κατάλληλα στελεχωμένων με εξειδικευμένο και έμπειρο προσωπικό, οι οποίοι δεν είναι διαθέσιμοι στο αρχικό κέντρο προέλευσης του ασθενούς (Warner et al, 2004).

Ανεξάρτητα από το όφελος το οποίο συνεπάγονται, οι διακομιδές των ασθενών ελλοχεύουν σημαντικούς κινδύνους που σχετίζονται με  αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα. Σε κάθε περίπτωση η απόφαση για διακομιδή θα πρέπει να είναι δικαιολογημένη και στηριζόμενη στην αξιολόγηση του οφέλους που θα αποκομίσει ο ασθενής σε σχέση με τον κίνδυνο στον οποίο θα εκτεθεί. Είναι προφανές πως δικαιολογημένη διακομιδή είναι εκείνη που λαμβάνει χώρα μόνο εάν τα ευεργετήματα υπερτερούν τον κινδύνων για τον ασθενή (Fanara et al, 2010).

Οι διακομιδές ενέχουν πολλούς κινδύνους για τους ασθενείς. Οι μειωμένες φυσιολογικές εφεδρείες, ακόμη και για τους σταθεροποιημένους ασθενείς, καθώς και αυτή καθεαυτή η διακομιδή μπορεί να ενεργοποιήσουν την εμφάνιση επικίνδυνων για τη ζωή επιπλοκών (Fried et al, 2010; Μπροκαλάκη και συν, 2009).